Onlangs waren we opnieuw bij een lieve familie die binnen drie maanden na hun moeder nu ook hun vader los moest laten. Ondanks dat ze wisten dat hij ziek was, had niemand bedacht dat hij al zo snel na zijn vrouw zou komen te overlijden. Erg verdrietig voor hun drie dochters en hun gezinnen. Erg fijn en bijzonder dat wij hen weer mochten begeleiden. Het voelde over en weer direct weer vertrouwd.
Na het overlijden van hun moeder zei één van de dochters: βAls papa komt te overlijden dan wordt het afscheid vast nooit meer zo mooi als bij mama.β Hun moeder stond tijdens de condoleance thuis buiten op haar favoriete plekje onder de appelboom in de tuin. Het was toen prachtig weer. Volgens hun vader ontbrak het toen nog aan één ding en dat was een bordje met een appeltje uit de appelboom en een schilmesje. Kenmerkend voor hun moeder. Er werd een appeltje uit de boom geplukt en op een bordje gelegd, ook het schilmesje ontbrak niet.
Ondanks dat het nu βs avonds al vroeg donker is hebben we ze geadviseerd de condoleance gewoon buiten te doen. Want dat kan eigenlijk altijd, als het maar droog is. Gelukkig waren de weergoden ons die dag goed gezind. Daar waar het de dag ervoor nog met bakken uit de lucht kwam, was het die avond droog. In plaats van appeltjes hingen er dit keer lampjes in de boom. Het zag eruit als een sprookje.
Zijn oldtimer trekkers pronkten aan weerszijden van het huis, op de stoep. Die trekkers waren zijn grote hobby. EΓ©n ervan had hij van zijn vader geΓ«rfd. Dit was zelfs ooit de allereerste trekker in Breklenkamp. Hoe bijzonder! En wat was hij trots toen zijn kleinzoon het trekkerrijbewijs haalde en ook nog eens dezelfde hobby bleek te hebben.
De dochters waren het met elkaar eens dat het maar goed was dat hun moeder er niet meer bij was. Die had wel gezegd: βDat kan nooit met die trekkers op de stoep. Dat kuj echt niet doan.β Maar ze deden het wel. Ook bij de kerk stond één van zijn trekkers.
Lieve familie, hiermee hebben jullie hem het allermooiste eerbetoon gegeven. Zo passend bij hem! Hij heeft vast samen met jullie moeder met een grote glimlach op zijn gezicht meegekeken, zittend op een bankje met een schaaltje met daarop een appeltje en een schilmesje op schoot. Wij zien het zo voor onsβ¦
No responses yet