Vandaag mochten we een gastles geven op het ROC van Twente voor studenten die de opleiding Medewerker Evenementorganisatie volgen. Superleuk dat we hier voor gevraagd zijn!
Aangezien de leeftijd van deze studenten varieerde van 15 tot ongeveer 18 jaar en het ook nog eens het einde van de week was, moesten we natuurlijk wel goed ons best doen om het zo interessant mogelijk te maken. Daar zijn we in de afgelopen week dan ook maar eens goed voor gaan zitten. Het plan was om deze presentatie met z’n tweeën te geven maar door een melding van overlijden liep dit wat anders. Daardoor ben ik (Bianca) alleen gegaan.
We hadden ingeschat dat het goed zijn om de presentatie ‘levensecht’ te maken door het delen van voorbeelden uit de praktijk. Want laten we wel wezen… leerlingen die deze opleiding kiezen, kiezen dit niet omdat ze graag uitvaarten willen begeleiden. Zij denken als eerste aan het organiseren van bruiloften, festivals etc. Toch kun je een uitvaart als een kortlopend evenement zien, dat van groot belang is in het leven van mensen. Met name voor de mensen die achterblijven. Want als zij met een goed gevoel terug kunnen kijken op een mooi, waardevol en persoonlijk afscheid waarbij ze alle tijd en aandacht krijgen, dan is dat helpend in de verwerking.
In onze presentatie vertelden we hoe we tot de keuze zijn gekomen om voor onszelf te starten, terwijl we beide altijd riepen dat we er niet op zaten te wachten op 24 uur per dag bereikbaar te zijn. Toch zijn we dit nu wel. Ook vertelden we over de start in combinatie met het overlijden van mijn moeder en keken we terug op ons eerste halfjaar waarbij de laatste uitvaart, de uitvaart van mijn vader was.
Als voorbeeld vertelde ik de leerlingen over het overlijden van mijn vader die vier weken geleden overleden is. Hij stond centraal in de opdracht die de leerlingen kregen om met wat feitelijke informatie over mijn vader en de wensen van ons als familie, zijn uitvaart zo persoonlijk mogelijk in te vullen. Fanatiek gingen ze aan de slag en deelden ze klassikaal hun ideeën. Eén van de leerlingen zei nadien “Wordt u niet verdrietig als u het over uw vader hebt.” Zeker ben ik dat met vlagen maar op zo’n dag als vandaag ben ik ook trots dat ik over hem mag vertellen en dat hij op deze manier onderdeel uitmaakt van onze bedrijfspresentatie. Daar waar ons doel was om deze leerlingen te inspireren over ons mooie vakgebied, is dat andersom ook zeker zo geweest. Want wat veel mooie en waardevolle tips en ideeën werden er klassikaal gedeeld. Met één van hun tips gaan we binnenkort daadwerkelijk aan de slag. Want om hun te kunnen blijven inspireren moeten we volgens hen echt op TikTok. Want Facebook is echt zó oubollig. En dat is wat we binnenkort dus ook gaan doen (met het behoud van Facebook). We zien dit als ‘uit onze comfortzone gaan…’ Kijken of ons dat lukt. We zullen jullie laten weten wanneer het zover is.
Lieve leerlingen, dankjewel voor jullie aandacht en interesse. Zelfs nadat de les ook nog eens een half uur langer duurde dan afgesproken omdat ik veel te veel wou vertellen. En Natascha en collega’s, dankjewel voor de uitnodiging. Wij vonden het fijn om jullie te mogen inspireren over ons mooie vakgebied en de levenslessen die we jullie leerlingen tijdens deze presentatie geprobeerd hebben mee te geven.
Geloof altijd in jezelf.
Werk altijd vanuit je hart.
Koester wat je hebt.
5 Responses
5sykdy
f3dt75
u76sd0
63zxut
a3c6ht