Die vraag wordt ons vaak gesteld. Het antwoord hierop is βjaβ. En niet alleen de uitvaarten en condoleances maar ook de gesprekken. Ook voor onszelf is het fijn. Soms hebben we bijv. te maken met intens verdrietige situaties omdat iemand erg jong overleden is. Dat laat ons ook niet onberoerd. Wij zijn immers ook maar een mens. En dan is het heel fijn om het er nadien met elkaar over te kunnen hebben. Je hebt ook dan aan een half woord genoeg.
Wanneer een familie belt dat er iemand overleden is dan gaan we er, als het even kan, samen naar toe. Het is voor families fijn om een eerste gesprek samen te doen, zodat ze ons beide goed leren kennen en weten wat ze aan ons hebben. Ook een tweede gesprek gaan we vaak samen. Dan maakt het vervolgens niet meer zoveel uit wie er gedurende de week komt om bijv. de kaarten te brengen of voor een vervolggesprek om de puntjes op de i te zetten. Bij een uitvaart of condoleance gaat één van ons de spullen klaarzetten zodat de ander in alle rust de familie kan begeleiden. En zoals je op de foto hieronder kunt zien, slepen we met regelmaat veel spullen mee. Soms zien we elkaar letterlijk even niet meer zitten⦠nou ja, in de auto dan.
Vragen jullie dan ook een dubbel tarief? Nee, dat doen we niet. We hanteren een vast tarief waar alles in zit. Van het gebruik van de kinderbox voor kinderen of kleinkinderen tot de begeleiding van een condoleance en uitvaart met twee personen, van een welkomsbord tot de visagie etc.
Jullie kunnen toch veel meer uitvaarten doen, als je je opsplitst? Ja, dat klopt. Toch is dit niet waar wij voor kiezen. Doordat we het samen doen kunnen we de families alle tijd en aandacht geven die ze verdienen en die we zelf ook zouden willen ontvangen als een dierbare van ons overlijdt. We moeten wel eerlijk zeggen dat dit de laatste tijd er steeds vaker voor zorgt dat we in een spagaat komen en βneeβ moeten zeggen tegen een familie die belt. Gelukkig is er altijd begrip. We doen namelijk niet de bellende familie tekort doordat we ze niet de aandacht kunnen geven die ze verdienen, maar ook de families waar we al zijn. En natuurlijk zijn we niet alleen en hebben we goed contact met collega-uitvaartondernemingen waar we een heel goed gevoel bij hebben en waar we families in goed vertrouwen naar kunnen doorverwijzen.
Voor nu begeleiden we dus niet meer dan twee families tegelijkertijd. Wij denken dat dit de manier is waarop we ons werk nog veel jaren met veel liefde, plezier en passie kunnen doen. Onze mannen, die wat zakelijker ingesteld zijn, denken dat er soms nog wel een familie bij kan maar we laten ons niet verleiden. Of we hier goed aan doen? Geen idee⦠de tijd zal het uitwijzen⦠Wat denk jij?
No responses yet