𝚁𝚘𝚞𝚠 𝚔𝚎𝚗𝚝 𝚐𝚎𝚎𝚗 𝚟𝚊𝚔𝚊𝚗𝚝𝚒𝚎…

De vakantieperiode is aangebroken. Veel mensen zoeken het buitenland op. Maar ook in onze omgeving (Twente) wemelt het al van de toeristen die er fietsend of wandelend op uitgaan. Heerlijk!

Voor de mensen die iemand moeten missen is de zomervakantie en periode waarin ze het gemis van hun dierbare misschien wel extra voelen. Geen fietstochtjes of wandelingen meer samen, niet meer samen op reis of gewoon lekker in de tuin zitten genietend van een kopje koffie of thee. Nee, juist in deze tijd worden ze keihard geconfronteerd met het verlies. Er bestaat immers geen knopje waarmee je de zomer even uit kunt zetten. De confrontatie met het verlies is onontkoombaar. We horen vaak dat mensen waarvan de partner is overleden niet meer alleen in de tuin gaan zitten omdat de confrontatie dan te groot is. Om zich heen horen ze mensen gezellig met elkaar praten en lachen. En zij? Zij zitten alleen.

Maar ook in de zomer zijn er mensen om je heen die je door dik en dun steunen. Lieve mensen die je er doorheen slepen als je het moeilijk hebt. Rouwen doe je zelf maar dat betekent niet dat je het echt alleen moet doen. Er zijn echt mensen die je graag een hart onder de riem steken. Accepteer dat maar… Ken jij iemand die alleen zit in de zomer? Het is een kleine moeite om na het eten even een rondje te fietsen met hem of haar of een ijsje te gaan eten op het terras. Wedden dat dit op prijs gesteld wordt?

Ook ons werk kent geen vakantie. We proberen tussendoor te genieten van onze rustmomenten. Zo is Fardau met haar gezin op de camping in Nederland en geniet Bianca vanuit huis van het mooie weer. En komt er een telefoontje dat iemand overleden is? Dan schakelen we met alle liefde weer in de werkmodus. Afgelopen week zeiden we nog tegen elkaar. “Ons werk maakt dat je bewuster geniet van de vrije momenten die je hebt. Je leeft steeds meer met de dag en dat is eigenlijk best fijn.”

𝙻𝚒𝚎𝚟𝚎 (𝚟𝚊𝚔𝚊𝚗𝚝𝚒𝚎)𝚐𝚛𝚘𝚎𝚝 𝚟𝚊𝚗 𝙵𝚊𝚛𝚍𝚊𝚞 & 𝙱𝚒𝚊𝚗𝚌𝚊