ʜᴇᴛ ᴀʟʟᴇʀᴍᴏᴏɪꜱᴛᴇ ᴇᴇʀʙᴇᴛᴏᴏɴ ᴅᴏᴏʀ ᴇᴇɴ ʜᴀᴀɢ ᴠᴀɴ ʟɪɴᴛᴊᴇꜱ….🌈

Ze was lief, ondeugend, had van die mooie pretoogjes en woonde al bijna haar hele leven met veel plezier op de Losserhof, een zorgpark waar mensen met een verstandelijke beperking wonen. In haar kamer hing een grote ring met daaraan allemaal gekleurde lintjes. Lintjes waar ze zo dol op was en graag aan frunninkte. De avond voor haar overlijden was ze vrolijk, net als altijd. Niets wees erop dat ze er die nacht plotseling tussenuit zou piepen. En toch was dit wat er gebeurde.

Voor ons was het de eerste keer dat we bij de Losserhof kwamen voor een overlijden. De liefde vanuit de verzorgenden naar hun bewoners was bij binnenkomst direct voelbaar. Wat een warmte en wat voelden we ons welkom in de groep gedurende de hele week. Dat hier mensen met passie hun werk doen werd ons gelijk duidelijk. Mooi ook om te ervaren welke gebruiken er binnen de Losserhof zijn, wanneer er een bewoner overlijdt. Heel eervol en liefdevol.

Zo hebben haar vaste verzorgenden haar kist begeleid naar het ontmoetingscentrum waar de afscheidsceremonie plaatsvond. Daar werden mooie woorden gesproken door haar familie en het team van de zorggroep. Ook werden er kaarsjes voor haar aangestoken. En hoe mooi dat haar eigen muziektherapeute liedjes voor haar zong en haar broer op zijn accordeon haar favoriete liedjes speelde.

Speciaal voor haar hebben we die dag kleurrijke sokken met hartjes erop aangetrokken, in lijn met haar gekleurde lintjes. En natuurlijk konden ook kleurrijke lintjes zelf nu niet ontbreken. Ook al ging de lintjesregen van de koning, bij leven aan haar voorbij. Ze kreeg nu een nog veel groter en mooier eerbetoon. Zo werd ze met meer dan 100 kleurrijke lintjes uitgezwaaid door een haag van medebewoners, familie en zorgpersoneel. Ze moest een weten…