𝓐𝓵𝓼𝓸𝓯 𝓱𝓮𝓽 𝓲𝓷 𝓭𝓮 𝓼𝓽𝓮𝓻𝓻𝓮𝓷 𝓰𝓮𝓼𝓬𝓱𝓻𝓮𝓿𝓮𝓷 𝓼𝓽𝓸𝓷𝓭…

Vier maanden voor jouw overlijden, overleed je lieve zus (61). Jij zorgde er samen met haar man en de familie voor dat ze het allermooiste afscheid kreeg en dat alles tot in detail klopte. We zien je nog zo binnenkomen lopen met nieuwe planten voor in de potten voor het raam. Wat was je verdrietig om haar overlijden.

Jouw leven kende veel ups en downs maar jij vond uiteindelijk een mega-goede match in de liefde. En niet alleen in de liefde waren jullie een goede match, maar ook als donor en ontvanger van een nier. Want jullie bleken vrijwel identieke nieren te hebben, iets wat de artsen vrijwel nooit meemaken. In 2012 kreeg je een nier getransplanteerd van je man. Het leven lachte jullie en je lieve dochters weer toe.

De laatste jaren nam je nierfunctie echter langzaam steeds meer af. Je kwakkelde met je gezondheid en dacht niet oud te worden. “Ik zal wel net als mijn zus, rond de 60 jaar worden,” was wat je zei.

En opeens… zo opeens was jij er, slechts vier maanden na het overlijden van je zus, ook niet meer. Het ongeloof, de verslagenheid en het verdriet zijn enorm. Jij mocht maar 53 jaar worden. Je gezin en de familie hebben jou, met behulp van de buren en vriendinnen, ook het allermooiste afscheid gegeven dat eer deed aan wie jij was en wat jij betekend hebt voor anderen. Jij leerde anderen dat je ook echt kunt genieten van de kleine dingen in het leven, als het grote je niet is gegeven.

Toen wij na je overlijden bij je kwamen om je samen met de dames van het zorgteam te verzorgen, lag er een boek op tafel. Je man vertelde dat hij dit boek aan je mee wou geven in de kist. Jij las immers graag voordat je ging slapen en ook wanneer je net wakker was. Fardau pakte het boek en sloeg het open op de pagina waar je gebleven was. De verbazing en het ongeloof waren groot. Wat bleek? De titel van het hoofdstuk dat jij zou gaan lezen was ‘Vier maanden later…’

Alsof het in de sterren geschreven stond…